Volwassen ben je
en de kindertijd
al lang ontgroeid
en je wilt ook niet
dat een kind zich
met je bemoeit
want dan voel je
dat het appelleert
aan je innerlijk kind
dat ooit spontaan
vrij en blij spelen
heeft geleerd.
Volwassen denk je
en kinderachtig
of ondoordacht
wil je niet zijn
maar het is zelden
dat je nog lacht
want dan denk je
dat je niet genoeg
serieus overdenkt
welke spontaniteit
misschien wel om
controle vroeg.
Volwassen ben je
maar van binnen
ook nog een kind
en je wordt vrij
als je de vreugde
weer terug vindt
want dan merk je
dat je echt leeft
en aan je kind
dat ooit spontaan
vrij kon reageren
liefde geeft.
Vergeet dus niet
om af en toe
maar kind te zijn
geboeid door spel
en genietend van
spontane gein!
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.