Vrienden verloren,
ze zijn ooit weggegaan
In het verleden gebleven,
is onze vriendschap stil blijven staan
 
Als bevroren,
koud als een standbeeld
De warmte verdreven,
verkilt wat we hebben gedeeld
 
Ieder ons weegs,
het leven ging solo door
Elkaar niets meer te geven,
volgden we ieder ons eigen spoor
 
Toch, de herinnering blijft
en sta ik erbij stil, voor even 
Omdat ‘n stukje van jullie,
steeds in mij is blijven leven