Op een mooie pinksterdag
komt ze stralend thuis,
wat ik in haar ogen lees
als zij ons iets te zeggen heeft
brengt vreugde in ons huis.
Kind wat ben ik blij dat na het wachten
nu je hoop echt leven mag,
‘t is de mooiste pinksterdag
huil ik met een lach.
Dan laat zij de foto zien,
golven grijzig wit
tonen ons een stippellijn,
contouren van het kindje klein,
het hartje is een stip,
in mij springt het open wat ik nu al
voor dit jonge leven voel,
stil ontluikt een omahart,
liefde overspoelt.
