Hij zit daar in zijn kamer,
een man van 98 jaar,
zit voor zich uit te staren,
en is met het leven klaar.
 
Want oud worden
leek hem zo fijn,
maar het is niet alles
om zo oud te zijn.
 
Velen van zijn leeftijd zijn
van hem heengegaan,
krijgt het gevoel steeds
meer alleen te staan.
 
Je hebt van die ‘jongere
bejaarden’ om je heen,
door het leeftijdsverschil
voel jij je dan soms alleen.
 
Maar hij is ook dankbaar voor
zijn (klein)kinderen in zijn leven,
die laten merken dat ze
nog veel om hem geven.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment