De bus stond voor de school,
je zat dan bibberend in de klas,
met buikpijn, hoofdpijn enzovoort,
totdat je klas aan de beurt was.
 
Men begon dan bovenaan het alfabet,
dan kwam het moment eraan,
dat je naam werd genoemd en
je mocht naar die bus gaan.
 
Dan zat je halverwege de bus te
zweten en bibberend op de bank,
hoorde wat ze voor en achter in
de bus deden tegen wil en dank.
 
Daar werd door twee tandartsen
gecontroleerd en geboord,
en wat voor gemopper
heb ik daar niet gehoord.
 
Uiteindelijk kwam je daar
ook op de tandartsstoel,
ik begrijp nu wel dat die mensen
het goed hebben bedoeld.
 
Al is naar de tandarts gaan
voor mij nog steeds geen feest,
de angst van toen is gelukkig n
ooit meer teruggeweest.