Waar is de drukte nu gebleven
Er is meer stilte om me heen
Mijn kroost heeft haar eigen leven
Ik zit soms weekenden alleen
 
Waar zijn de vrienden van weleer
Ze zijn in ‘t verleden blijven steken
Wellicht ontmoet ik ze nog een keer
Maar wat valt er dan nog te bespreken
 
Waar zijn de onvervulde wensen
Krijgen ze ooit een tweede kans
En ontdek ik weer nieuwe mensen
Geven zíj m’n leven nieuwe glans
 
Waar zijn de bloemen in de gaard
Ze zijn verwelkt en afgestorven
Maar in de grond zit nog wat zaad
Zíj hebben de eeuwigheid al verworven