behoedzaam spreidt ze
mijn witte zakdoek
schudt donkere korrels uit
sorteert met de scherpe naald
van haar gedachten,
naait het landschap vast
aan kale lapjes grond
met open mond
in beduimelde enveloppen
speldenknoppen hoop
die al vooruit dansen
in haar ogen
voor later gespaard
als het tijd is
om te groeien
