Verkwikking

De menselijke ziel 
kan verdorren tot een vlakte 
vol verbrokkelde stenen 
waar geen boom of plant op groeit 
slechts grauwe droogte heerst

zware lucht duwt je neer 
om in doffe berusting 
dan wel wanhoop te wachten

door de druk van jouw wezen
op het troosteloze gruis 
spuit ineens een springbron op 
is een statige fontein
ruist onverstoorbaar 
over onverwacht verschijnen 
nieuwe kans 
die zich glanzend aanbiedt.