Brunel de
beeldschone herder
ja nog
een ik
schrijf dit
alles met
plezier

de schitterende
Newfoundlander deze
buurthonden gedenk
ik hier

de eerste
herkende mij
zelfs door
de sneeuwstorm
zijn verzorgster
zag het
totaal niet

de tweede
blafte ook
trok zelfs
aan de
riem wat
een hondenliefde
hè weg
waren de
zorgen en
verdriet

Zij wisten
beiden die
knappers zij
heeft heerlijke
brokjes in
haar fietstas
natuurlijk geen
snoep

en huldebetoon
naar de
dierenhemel dat
is wat
ik uitbundig
roep