Op het gras in’t park,
ligt een zwerver te slapen,
eenzaam…verlaten;
terwijl wij ons vergapen
en hem daar liggen laten.
Laat ons beseffen,
dat hij zwijgend om hulp vraagt;
het is een teken,
dat we worden uitgedaagd,
onze trots te verbreken.
Niet alleen zwervers,
maar vele medemensen,
verlangen naar steun;
schenk aandacht aan hun wensen
en gééf hen die ruggensteun.