Love In Paris

Langs de oever van de Seine zie je twee verliefden gaan
Onmiskenbaar jonge pubers met de handen vast ineen
Voor een straataccordeon blijven zij heel even staan
En alle tijd van heel de wereld lijkt bewaard voor hen alleen

In de jaren die dan volgen nemen zij hun eigen pad
Nagenoeg nooit denkend aan wat ze ooit hebben gehad

Pas zo'n dertig jaren later lijkt het tij te moeten keren
Als een hand van hoger sferen
Regelt dat hun afscheidspijn
Ineens en niet omkeerbaar wijzigt in geluk en
Samen zijn


Acrostichon n.a.v. ons weer samen zijn.