Moeder

Eenzaam en in jezelf gekeerd
leef je in een geheime wereld
staar je wezenloos naar de muur
jouw leven is rijk aan lege uren
vol nutteloze woorden en zinnen.

Het leven heeft zich als een monster
aan jou geopenbaard en heeft vele
dierbaren op brute wijze weggerukt
en dat heeft jouw ziel en hart
doormidden gescheurd en het lijkt
alsof niets jou meer kan raken.

Je kijkt me aan met lege ogen
en probeert angstvallig om mij
gevangen te houden in mijn jeugd
jouw geest leeft in het verleden
en weigert om mij te zien in 't heden.

Jouw woorden van frustratie en pijn
raken mij in m'n diepste gevoel
en telkens vraag ik me af,waarom
je mij wegjaagt,ver bij jou vandaan.

Lang geleden was ik jouw prinses
je hebt me gedragen en gevoed
de jaren zijn voorbij gegleden
zie mij staan als een volwassen vrouw
en niet langer als het kind uit 't verleden.