een eigen god
maken we nog steeds
niets nieuws onder de zon
dragen hem rond
in ons gedachteleven
genesteld heeft hij zich
in broekzak of  tas
en we aanbidden hem
geven hem alle lof en eer
offeren hem onze tijd
en ons vertrouwen
 
 
bouwen al strelend
met de vingers
ons leven vol
kastelen van gebakken lucht
en zoet gekleurde
flinterdunne zeepsopbellen
van vriendschappen
die onverwacht uiteen spatten
maar uit benauwdheid
redt hij niet
de god van deze tijd


 
 n.a.v. AVRO progr. DWDD University, aandacht voor de toekomst van de digitale wereld
 
 
Jesaja 46
. . . ze nemen hem op hun schouders en torsen hem.  Waar ze hem neerzetten, daar blijft hij staan,  hij komt niet meer van zijn plaats. Als ze hem om hulp roepen, antwoordt hij niet,  hij redt hen niet uit hun nood.