Tussen het oranje en het grijs
in een ouverture van stilte
schaduwmomenten
van een eerste meeuw met de
weidsheid van zwangere luchten
neemt bij mij de spanning af
de leegte en de kilte
dag jij was nog niet geboren
ik wachtte al op jou
in slapeloos zuchten
langzaam wordt het duidelijk
wat al zo lang zat te zeuren
maar verbleekt toch weer
bij het moment dat ik
het oranje van je geboorte
in puur goud zietkleuren
die ene meeuw heeft
een circuskoor verzameld ze
laten een vliegshow zien
in acrobatisch zeilen en duiken
in kleurig ochtendgloren
mag jij zwangere dag
straks ontluiken
andere vogels voegen zich
willen er ook bij horen
ik toeschouwer vraag me af
als ik ooit word herboren
doorbreek in het pure licht
wil jij me dan optillen
met opgeluchte warme lach
roep mij dan toe
met stralen op je gezicht
ik ben jouw dag