Een mooie blijde dag in Limburg

Als mijn voeten over de Limburgse wegen lopen,
mijn handen door de mooie veldbloemen gaan.
De vogels vol plezier hun verenkleed gaan dopen
aan de uiterwaarden van onze trots: moeder Maas.
In de verte zie ik steeds meer eenzame vissers staan
dan weet ik, er bestaat geen mooier land dan Limburg.

Mijn ogen zien de volgende bocht al weer aankomen,
weten: hierna moet je weer een flinke heuvel nemen.
Bovenaan die kuitenbijter mag ik wat gaan dromen
op het terras met een uitzicht die mijn ogen waarnemen
als het mooiste uitzicht dat een mens zich maar kan wensen.
ja, daarvoor moeten de voeten over het Limburgse land gaan.

De Maas ligt weer strak in haar vel uitnodigend te wezen.
Plezier- en vrachtboten passeren de vissers aan de kant.
Verderop staat een boom waar je de liefde kunt aflezen
onder die boom staat een bankje waar je leest in je krant
uiteraard is dat een Limburgse krant die verhaalt over mensen
die graag in Limburg vertoeven omdat Limburg gewoon Limburg is.

Mijn voeten brengen mij weer naar huis, ver weg van de Maas,
maar ik weet dat zij verderop stroomt door mijn Limburgse land.
De veldbloemen staan te kleuren en te geuren in een echte vaas
gebakken door een kunstenaar die houdt van löss, ons zand.
Aan de horizon verdwijnt de zon en ik zie hem in mijn gedachten
in de Maas zakken en voel een beetje pijn dat ik weer moet wachten.

Wachten op zo’n mooie Limburgse dag in dit prachtige land.
Ik schenk mij een Limburgs biertje in en maak een boterham
met echte Limburgse zeem, boven de rivieren is het stroop.
Een flinke hap, daarna een ferme slok en deze dag is voorbij.
Wellicht ging deze dag vandaag met mij op de loop,
het maakte mij vandaag in ieder geval ontzettend blij.