Als de bladeren vallen

Als de bladeren vallen, sta ik aan je graf
niet meer zo duidelijk, lees ik de cijfers af.
Grauw is de dag en grijs is je zerk
grauwgrijs als de dag toen je weggerukt werd.
 
Het is weeral lang, te lang geleden
nooit heeft iets mij nog zo aangegrepen.
Ik hoor je stem, ik hoor je praten in mijn hart
Je wilt balsemen, wat nooit is verzacht…
 
Ook ik zou veel, heel veel moeten zeggen
maar vandaag kom ik bidden en bloemen leggen
Je lievelingsbloemen, die ik met voorkeur koos
de orchidee, de roos,
 
Nu tussen witte chrysanten geschikt
brengen zij op Allerzielen, hoop en licht
voor iemand die ons kort of lang gegeven
en toch altijd weer te vroeg ontnomen.