Ik herinner me haar zo:
Verrukt van een bloem
een spin of een mier
Gods mooie natuur
deed haar plezier
Ze wist het vaak beter
scherp van verstand
breedsprakig van stof
soms heel bijdehand
Maar onder dit alles
een liefdevol hart
meelevend en warm
voor mensen met smart
Humor of zelfspot
was haar niet vreemd
ze typeerde zichzelf
als konijn of een eend
Veelzijdig en kleurrijk
nu is ze niet meer
wat rest is herinnering
't gemis doet zeer
Haar houvast was God
in soms kinderlijk geloof
in haar laatste mail stond:
‘k Heb de Haven in ’t oog
17 oktober 2024
Ter herinnering aan Angela Walraven
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.