Vader

Flarden misnoegen
elk pigment ontbreekt
De jeugd is uit het vel
ouderdom draait om

Als aspirine lossen de dagen op
van individu naar residu
Zelfs het bezinksel
vervaagt in oneindige herhaling

De rafelranden van het grijze vlak
zijn heldere momenten
Een laatste restje vernis
uit een verloren wereld
wordt te snel uitgegumd

Ik heb je lief vader
In gedachte jouw hele leven
Je zon en maanlicht
stralend in de stille nacht