De jaren twintig van elke eeuw
zijn bomen met kort verleden
groeien op luchtige grond
zuigen voeding  _  die bestaan zal
gedurende een mensenleven

vlakbij ruist de tijdloze zee
soms murmelt ze uitdagende zang
dan gaan haar losse vloedvingers
nieuwsgierig over het kustland
onder bladertooi vol toekomsthoop

de trotse kruinen voelen vreugde
wat ook gebeuren mag
hun gefluister blijft steeds klinken
in de geschiedenis
van een honderdjarig woud.