lieve
Lichter
‘t is
gewis
weer ‘t op
te veren vol
zot om te keren
dol daar hol je aan
de rol en raas en dwaas
en dwaal je laat je horen door
het lint der kringel koren kleed je feest.
tussendoor de pas op lasten vat je vaster
stand. wat je kent en kan, of beter wetend
daarvan dan ontdaan wat je bent, heb je
ten beste te wenden. Pasen wenkt er
in perken ver smal van pas je pal
stavast. het vraagt je waarheen
je gaat ten einder raad, vergt
een weinig onthecht je gelijk
het voorjaar rijk aan belofte
in getogen naar vermogen
te sterken. gewichtig komt
het licht op. ingewerkt zal
het je merken in zaliger
zicht gericht van ‘t al
te zeer weer meer
waar omme keer.
vast al avond
- Details
- Geschreven door: Winter, Hans
- Categorie: Algemeen Vieringen
- Hits: 1338
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.