van Zwart naar Goud

Destijds was het mijn zwartste dag,
Ik zat zo diep, dieper dan waar ik ooit lag.

Zware depressies waren groots onderdeel in mijn leven,
Het scheelde niet veel, of ik had het opgegeven.

Ik wist het niet meer, waardoor ik deed wat ik deed,
En elke keer weer, het blijft me bij zonder dat ik het vergeet.

Het waren moeilijke zware dagen,
Vol negativiteit, verdriet en het gevoel bleef maar knagen.

Maar die ene dag toen, was de ommekeer,
Ik mag het leven gaan vieren keer op keer!

Elk jaar opnieuw zal ik een taartje gaan halen,
Ik beslis mijn gevoel laat ik mij niet meer bepalen.

Nu kan ik die dag anders gaan bekijken,
Veel positiever, want dan ga ik meer bereiken.

Ik heb al zoveel mogen leren,
Zoveel hobbels mogen nemen al die verschillende keren.

Zo diep als toen kan ik niet meer gaan,
De moeilijkheden pak ik nu veel eerder aan.

Ik blijf er niet meer mee lopen,
Ik stel mijzelf veel eerder open.

Ik heb nog zoveel te leren,
Ik ben het Leven meer gaan waarderen.

Ik kan weer genieten van de kleine dingen om mij heen,
Het was zwaar, maar ik ben er nu doorheen.

Dit jaar was het voor het eerst een fijne dag,
Vol positiviteit en dankbaarheid wat een omslag.

Dankbaar dat ik er nog ben en Leven mag,
Heel voorzichtig droeg ik zelfs een glimlach.

Ik hoef het allemaal niet meer te dragen,
Op naar een toekomst vol mooie dagen.