De telefoon gaat
en het is mijn ma,
en zegt: “Ik snap niet wat
er in mijn agenda staat,
weet je wat ik
hier dan lees,
ik ben vanmorgen
bij die en die geweest,
maar waar en bij wie
was dit ook al weer,
want ik weet het
echt niet meer."

Dementie kwam
in haar leven,
en ze gaat steeds
meer vergeten,
je ziet bij haar soms
de pijn en verdriet,
maar medicijnen
veranderen dit niet,
we gaan verder met
een lach en een traan,
en mama we zullen om
je heen blijven staan.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment