Het beeld van jou zittend
op je stoel* in de gang
stilletjes zat je te huilen
want jij was nogal bang.

De lege telefoon in je hand
je lijn naar deze wereld.
Ik heb geen plaats hier in huis,
zei je, en ook geen geld.

Ik heb je meegenomen
naar de kamer waar je woont
getroost en toegesproken
je mijn liefde betoond.

Gelukkig werd je weer rustig
jij zult het niet meer weten
maar ik weet heel zeker
dit beeld zal ik nooit vergeten.

*Mijn man beweegt zich voort op een trippelstoel.