Mijn glimlach

Een glimlach geef ik iedereen weer.
Al voel ik van binnen niet veel meer.
Het is de buitenkant die iedereen ziet.
Mijn buitenkant, zonder mijn pijn en verdriet.

Ik wil zo graag zijn als iedereen.
Maar voel mij zo vaak erg alleen.
Ik moet mijn ziektes accepteren.
Maar hoe valt dat te leren?

Ik wil graag mijn oude leven weer.
Zo kan ik niet meer.
Mijn lichaam doet niet wat ik wil.
En de stemmen in mijn hoofd houden zich maar niet stil.

Toch geniet ik ook van kleine dingen.
Dan kan ik even mijn frustratie bedwingen.
Probeer ik positief te blijven.
En de nare gevoelens van mij af te schrijven.