Een meisje opgenomen in een gezin,
ze had een andere naam gekregen,
omdat ze een Jodinnetje was,
mocht ze niet meer blijven leven.

Iedere dag moest zij in angst leven,
hoelang zal ze hier nog veilig zijn,
en waar waren haar ouders gebleven,
dat gemis deed haar verdriet en pijn.

Kon ze maar met haar ouders praten,
even een knuffel of even een zoen,
maar hoe kon zij het nu weten,
dat ze dit nooit meer kon doen!