Herdenking in Auschwitz

Het is goed om te gedenken
aan wat Gods volk is aangedaan.
Om aandacht aan hun leed te schenken
en hoe het anders moet voortaan!
Het prikkeldraad en de barakken
zijn half vergaan in jaren van verdriet.
Het heeft de mens van nu te pakken
omdat men hier nu de getuigen ziet.

Maar wie ziet door de vele jaren
wat het de mens deed die ontkomen is?
En in hun hart de pijn nog diep ervaren
van de gevolgen en vaak groot gemis?
In hun familie is er diep gesneden,
en ook al heelt de tijd de wonden,
littekens werken door in 't kale heden
en worden nooit meer eens verbonden.

Opa en oma, tante's, ooms, neven en nichten,
mijn kinderen kennen niets van vaders kant.
Enkel op foto's wazige gezichten.
van vaderskant nooit een familieband.
Zo vlecht voor velen deze oorlog door 't bestaan,
de leegte die nog jaren blijft bezeren.
O God, zie toch Uw volk, Uw kind'ren aan,
laat mensen toch hun levenslessen leren.

O Heer, toon deze wereld Uw erbarmen.
Vergeef de mensheid wat door ons gebroken is.
Neem toch Uw kind'ren in uw vaderarmen
en verzacht hun droefheid, diep gemis.
Wil met Uw l.iefde 't leed verzachten
van de wonden die er zijn geslagen.
Laat ons met Israël Uw komst verwachten
en tot die tijd hen blijven dragen.