Bergopwaarts gaan

hoe zwaar is het om bergopwaarts te gaan
er is de twijfel, de onmacht, de onzekerheid
zult Gij uwe arm dan om onze schouder slaan
een blijvende steun zijn in onze eenzaamheid?

ondanks de lotgenoten die ook op weg zijn
draagt ieder zijn eigen levenslast en zorgen
we volgen met zijn allen een onbekende lijn
met u als Reisgenoot blijven we toch geborgen?

laat ons niet afdwalen naar aardse bekoringen
die zo aanlokkelijk in de drukte tot ons komen
laat ons langzaam op het pad omhoog klimmen
en blijft Gij dichtbij de vrede van ons hart wonen!

om te volharden in weken van boete en levenspijn
dat struikelblokken als een offer worden gedragen
hoe enger het pad; hoe dichter we bij de top zijn
ook als de valleien nog dieper voor ons gaan dagen?

moge uw Stem uit de hoge tot ons reiken op dit uur
als wij huiveren van schrik, droefheid en doodsangst,
- onze zielen gelouterd worden door het nieuwe paasvuur
om eeuwig te blijven gloren in uw hemelse ontvangst!...