In deze veertigdagentijd

bid ik Vader dat U mij wilt begeleiden
de weg is ver, mijn angst is groot
ik sta aan zoveel gevaren bloot
stemmen die mij voortdurend verleiden

de nacht duurt zo uitzichtloos lang
mijn ogen zien het licht niet meer
ik verdwaal of struikel keer op keer
en soms is er 'n onweerstaanbare drang

ik worstel met tal van twijfels en vragen
Jezus is als mens op die weg mij voorgegaan
en wist telkens de boze geesten te verslaan
- kunt U mij ook door die woestenij dragen?

wanneer ik van honger en dorst zal lijden
toon mij dan waar de Bron zich verschuilt
zodat mijn hart niet langer om Uw liefde huilt
en gesterkt door U tot 't eind kan strijden!