vast geboeid

tot ode
geboden,
zo moge het
woord ten gehore
geschreven ons belezen
spreken van het al afgetast
aangevat boeien en brood gaan
breken. resoneren mag het met ons
reciteren, de dag des heren genodigd,
in ons resulteren alsof dat vanzelf reeds
sprak - vast een dag die de heer behaagt -
van het beiderzijdse zeer bekoord willen
verbinden. daar wij zelf ook verblijd
ons vrijgeleid vinden, van ‘t almaar
aanbevolen vele mede bezeten
- hoe hoogst benodigd leek ‘t
aangebroken aanzien niet -
des te inniger minnend
ons te delen vinden,
meer ter ere
ontboden.

*
Noemen jullie dat soms vasten,
is dat een dag die de Heer behaagt? [Jes. 58:5]