Afscheid van een vriend

Ik zag jouw gedachten, wensen,
de spijt van gewone mensen,
als zeepbellen stijgen in de lucht
één voor één klaar omhoog uiteen,
elk nog dragend een vermoeide zucht
jouw ziel voerend van ons mensen heen.

Leven is immers altijd afscheid nemen
Van verleden, van het heden.
Zelfs van hetgeen nog komen moet.

Vaarwel en tot ziens mijn vriend,
Ik hoop dat je nu de rust hervind.
Ik voel de pijn van hen die je achterliet
En zing nu zacht dit dodenlied.