Als het sterven nabij is

De herfst doet verstillen
in de natuur
als in ons eigen leven
zie de rijp op de velden
de schaduwen
die bij daglicht lengen
als voorboden
van een vervulde tijd

De wind zwelt aan
met een kracht
die bomen doet kraken
takken laat zwiepen
om als het kon
alles in een keer te ontbladeren
alleen de kwetsbare steel
beweegt tot het laatst toe mee
houdt zolang mogelijk vast
aan zijn vertrouwde plek

Zo is het ook met ons
in het laatst der dagen
als onze aardse kruik
vol barsten en gaten
het vuur van Gods Geest
niet langer kan omvatten
omdat Zijn zachte stem
steeds krachtiger
ons roept naar huis