traag gaat de stoet op weg
naar de aardse dodenakker
traag, alsof ze denken
misschien wordt hij nog wakker

ze houden elkaar vast
het dode blad onder de voet
ze begrijpen deze kleuren niet
het blad dat sterven moet

dan wordt de stoet beschenen
door warme zonnestralen
hemels licht, alsof God zegt:
wat lopen jullie toch te dralen

je mag zijn lichaam zaaien
in de aardse dodenakker
hij is bij Mij en op de Grote Dag
wordt ook dít lichaam wakker!


woensdag 22 oktober 2008, op deze prachtige najaarsdag is mijn broer begraven.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment