Het gemis kent geen tijd.

Papa,

Het is zo lang geleden,
dat je nog bij ons was.
Nog steeds spreekt alles
om ons heen over jou...
De foto's, de schilderijen,
de zetel, de tuinstoel,
de herinnering aan 
de vele bezoekjes...

Het lijkt wel of verdriet
verzacht met de tijd,
doch gemis kent geen tijd...
Ook al horen we 
jouw stem niet echt,
toch vertel je ons 
hoe we weer verder moeten
met het leven.

Ook al rust het gemis soms,
en verzeilen mijn gedachten
bij het heden, bij het schrijven....
Dan...plots...doet het weer
zo' n pijn...

Ik toon je mijn verdriet
en voel wat je me aanbiedt.
Hoe zacht neem je me
bij de hand...
Je betekent nog zoveel
voor me.
Ik zie je graag, papa.

Ik weet...het gaat goed met je,
daar, aan de Overkant.
Je leeft nu dicht bij de Heer
en waakt er over ons.

* mijn vader overleed op 8 januari 2021.