Nooit voelde mijn hart zich zo gebroken
nu ik mijn geliefde plots’ling heb verloren
hoe kan ik dan nog verder in mijn leven
na alle toevlucht die hij mij had gegeven

hoe kan ik mijn toekomst verder bouwen
als mijn hart dag en nacht gaat rouwen
waar haal ik dan die sterke kracht vandaan
om op mijn levensweg zinvol door te gaan

Zou God mijn weeklacht kunnen aanhoren
als Hij eenzaam mijn dagen ziet vergaan -
‘n geluk dat men onverwachts kwam storen
dat op een dag in volle bloei moest staan

de vele bloemen in de tuin zijn uitgebloeid
jouw lege plaats op de bank bleef wachten
de herfstregens hebben ze niet uitgewoed
terwijl mijn ziel luistert naar eigen klachten

als het waar is dat wij elkaar ooit weerzien
dat dan ook onze herinneringen niet slinken
wil hierboven met liefde naar mij neerzien
zo wij ooit uit Zijn zelfde beker mogen drinken