ik voel nog steeds niet aan wat ik van binnen mis
ik denk ook niet dat ik die last verdring
maar hij blijft zo sterk aanwezig in mijn herinnering
Mijn voorbeeld die mijn levenspad bepaalde
mij over juist die God van de natuur verhaalde
die mij elk ei en elke vogel leerde kennen
wellicht moet ik aan zijn verlies nog wennen
Na het herkennen van bloemen en de grassen
wist hij mij steeds weer met iets anders te verassen
zijn passie voor muziek zijn viool en orgelklanken
mijn levensbeschouwing heb ik aan hem te danken
Teruggekeerd uit oorlog en gevangenis
getekend door een trauma van ontsteltenis
innerlijk verscheurd er niets meer over zeggen
wist hij mij het op het laatst toch uit te leggen
Getekend door dit leven ons vol liefde te behandelen
erop wijzend steeds de juiste paden te bewandelen
de liefde van mijn vader, vergeten zal ik niet
daarom denk ik is dit een onbeperkt verdriet.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.