Hoe vaak in het leven hebben we niet
Het dierbaarste van ons hart verloren.
Verdwaald tussen vreugde en verdriet
Door duistere nachten, ochtendgloren.

Hoe vaak nemen we van iemand afscheid
Als een onverbiddelijk eindstation.
Een overheersende intense droefheid
Maakt van ons hart een bastion.

Wanneer mijn tijd is gekomen
Ik het aardse leven achter mij laat.
Weet ik dat ik word opgenomen
In de hemel, de eeuwige dageraad.

In Christus, mijn Heer zal ik alles dragen.
Groot mijn hoop op de Vader wiens
Kracht en bijstand ik mag vragen.
Mijn afscheid zal zijn: 'tot ziens!'