Moederdag is soms “Dag moeder!”,
door velen zo herkend.
Al  zijn ze wel verwend,
je blijft maar ’n opvoeder.
 
De eerste woordjes die ze spraken,
voor ’t eerst gaan staan aan hand of stoel.
Je zit zo vol  herinneringen……..zo’n boel
emoties, die je telkens raken.
 
Dag moeder en dag vader!
wat wordt het veel gehoord….
Maar als het menens wordt, dan smoort
je ouderschap, verklaar het maar eens nader ?
 
Wat overblijft is pijn in heel je wezen,
zo aan de kant gezet, onnodig, als oud vuil.
Hoewel je nog wel leeft, ervaar je ’t als een kuil,
waarin je eenmaal viel;  slechts hoop is er na dezen !

 
 (Exodus 20: 12 Eer uw vader en uw moeder, opdat uw dagen
verlengd worden in het land dat de Here, uw God, u geven zal.)