Op 't kerkhof staan uit het verleden
gegrift in harde steen de namen
van hen die in het einde kwamen
van leven op de aard' beneden.
De een werd oud, de andere was kind,
in droefheid waren zij ontvallen,
het is de weg, wij gaan hem allen
maar weten dat de Heer ons mint.
Hier zingt alleen mijn hart het lied
van God die nooit meer ons verlaat,
Die ook in 't sterven met ons gaat.
Hij strekt zijn hand uit en Hij biedt
de troost ons in Hem weg te geven.
De stenen bidden om nieuw leven.