Wij leven mee

Zacht klinken de harpklanken
als ik de grote zaal binnenloop.
Eerst gaan we stil God danken
want Hij geeft ons elke dag hoop.

Vandaag is de uitvaart van iemand
die dierbaar is in ons aardse leven.
 Naast de kist ligt aarde en zand
zo wilde zij worden teruggegeven.

Wij denken aan haar grote strijd
om door te gaan met haar leven.
Toch was er geen vleugje boosheid
ze wist dat zij naar God zou zweven.

God was voor haar niet een naam
nee, Hij leefde mee in haar leven.
De zon komt binnen door het raam
een mooie dag is haar nu gegeven.

Ook op de begraafplaats schijnt de zon.
Langzaam gaat de kist naar benee.
Zij gaat nu naar de plek waar alles begon
en wij, ja wij leven hier met haar mee.