Zonder jou

Leeg is mijn tuin
zonder jou
ieder bloemenhart is geknakt
verlept en in rouw.
Eens waren zij mijn symfonieën
in lentebegin
met kwetterende vogels
en dansende vlinders erin.

nu hangt aan ied're bloemenkelk
nog een traan
voor wat zo mooi bloeide
en niet verder kon gaan
en grijze wolkensluiers
houden mij uit jouw zicht
en hopeloos zoek ik
naar 't verschalkte zonlicht.

Jij was mijn lentelied
mijn zomervreugd
met jou heb ik mij
op iedere dag verheugd.
Jij was mijn bloementaal
mijn zingende nachtegaal...

Zonder jou
is alles op aarde
doods en kaal.

Maar hierboven
spreekt Iemand in liefde
voor eeuwig je naam!