Afkeer

Mijn leven lang
was er de angst
voor het duister,
ik wilde niet luisteren
naar het woord hel,

hield het angstvallig buiten
mijn beleving.

In mijn jeugd beving
mij die angst,
als een donkere deken.
Oordeel en straf
werd er gepredikt.

Ik wist het zeker,
er hing een zwaard
boven mijn hoofd,
de kloof tussen
licht en duister
was nog groot.


Maar God dank
brak het Licht door
in mijn leven.
Mocht ik langzaam
maar zeker
alles anders gaan zien.

God bevrijdde mij
van angst en dwang.
Hoe kan Liefde
de ander vermoorden?
Ongehoorde uitleg
verkeerde woorden.

Ergens diep in mij
wist ik zeker
dit is niet waar,
zo is God niet!

En langzaam maar zeker
kreeg ik een ander
beeld in zicht.

Inzicht in mijn ziel,
een lang verleden
openbaarde zich aan mij.


Het Zeker Weten
zet alles in een ander Licht.
Gods Onvoorwaardelijk Liefde
brak als een gouden gloed
naar boven.

Liefde is Liefde,
laat andere vrij
hun eigen weg te kiezen.
Niemand is beter dan jij.

Oordelen is overbodig,
komt niet meer voor
als je die ander aanvaard.

We moeten ophouden
met stenen te gooien,
ieder mens is de Liefde waard!!

Gemaakt op goede Vrijdag


Tineke Ebing


ingezonden 20 maart 2006