Als ik denk
aan mijn sterven
aan mijn angst
voor de dood
dan vlucht ik naar
mijn Heiland in
mijn zielennood
 
Want eens
lang geleden
in een donkere hof
kroop Hij in
zijn doodsangst
op zijn knieën
door het stof
 
Het was
onverdiend
maar alleen
zó moest het gaan.
Zijn weg naar
het kruis kwam er
onverbiddelijk aan

Wat heeft Hij
geleden die weg
naar dat kruis
toch… zó bracht
Hij gehoorzaam
al Gods
kinderen thuis

Nu als ik bang
ben en de angst
mij verwurgt  
bid ik: mijn Heiland
red mij van mijn
angst en wees
me een burcht