Als je een poosje het leven niet meer vindt.
De nacht het daglicht niet herkent.
Je weg geplaveid is met zand en grint.
Zelfs als je God niet meer erkent.

Zelfs dan moet je bidden, dag na dag.
Want gebed is, waarin je je pijn neer legt,
vragen om hulp en dat mag.
Hij begrijpt je pijn, zoals hij ooit heeft gezegd.

Alleen dan kan je nacht weer overgaan in daglicht.
Dan gaat de zon weer schijnen in je leven.
Hij staat nooit toe dat je dan zwicht.
Dan ervaar je weer wat voor moois hij jou heeft gegeven.