Ik zit gevangen,
in een web van bedrog.
Ik zit gevangen,
en niemand zag de hulp die ik zocht.


Ik zit gevangen,
in een web van verdriet.
Ik zit gevangen,
en niemand die het ziet.


Ik zit gevangen,
met een hart vol van pijn.
Ik zit gevangen,
met de angst of het altijd zo zal zijn.


Ik zit gevangen,
in al mijn eenzaamheid.
Ik zit gevangen,
ver weg van de werkelijkheid.


Ik zit gevangen,
met talloze vragen.
Ik zit gevangen,
en het enige wat ik kan is klagen.


Ik zit gevangen,
ik zou er graag uit willen.
Ik zit gevangen,
maar het enige wat ik kan is schreeuwen en gillen.


Waar kan ik heen.
Wat moet ik doen.


Ik zit gevangen,
ik ben zo moe.
Ik zit gevangen,
in een leven waar ik teveel fout doe.


Waar kan ik heen,
wat moet ik doen.
Wie wil mij nu nog helpen,
ik voel mij zo alleen.


Ik ken er maar een,
hij heeft dit alles weggenomen.
Jezus, hij alleen,
heeft alle pijn, verdriet en zonde weggenomen.



A.M.Knol-Hulleman ©


2005