Met een hart zo vol van zorgen,
vol van angst en felle pijn,
denk je vaak aan morgen;
Hoe zal die voor je zijn?
 
Hoe lang gaat dit nog duren
Hoe lang nog steeds die pijn?
Je telt de dagen en de uren.
Wanneer zal 't eind'lijk over zijn?

Kon je er maar over praten
met de mensen om je heen.
Maar je voelt je zo verlaten,
want ze laten je alleen.

Één ding mag je dan toch weten:
Er is er één die aan jou denkt.
Één die jouw angst en pijn niet is vergeten.
Één die jou eens verlossing schenkt!

Ellen Zieleman