Je vlucht voor de pijn

Je vlucht voor de pijn
om niet meer te zijn
waar je handen vond
die jou strelen
waar je harten vond
die jou helen
waar je liefde vond
om te bestaan.
Je vlucht om er niet
meer bij stil te staan.

Je vlucht voor de pijn
om niet meer te zijn
waar je ogen vond
die je zagen
waar je monden vond
die konden vragen
naar de houvast
in je bestaan.
Je vlucht om er niet
meer bij stil te staan.

Je vlucht voor de pijn
om niet meer te zijn
waar je woorden vond
die jou raken
waar je doelen vond
die jou bewaken
om niet over grenzen
heen te gaan.
Je vlucht om er niet
meer bij stil te staan.

Maar dan op je weg
wordt je vlucht gebroken.
En geen verdoving helpt meer
om de pijn te lijf te gaan.
Bij het wakker worden
zie je waarin je bent gedoken
en weet je dat de tijd
nu even stil moet staan.

Om te midden van de pijn
ergens mooi te zijn.
Waar de ogen kijken
naar wie je werkelijk bent
en waar de doelen reiken
tot waar je wordt gekend.

Dus vlucht nu maar
met de pijn
om nu daar te zijn
waar je handen vindt
die jou strelen
waar je een hart vindt
die jou kan helen
waar je liefde vindt
om te bestaan.
En vlucht om er nooit meer
vandoor te gaan.


Ronald Lammers


13 januari 2006