Avondmaal

De tafel staat weer gereed
Gedekt met een wit kleed
Wit de kleur van het smetteloze Lam
Dat onze zonden op zich nam
Het is Gods uitnodiging die klinkt
Kom aan tafel, en eet en drinkt
Mijn bloed is vergoten ook voor jouw zonden
Genezen wil Ik al je wonden
Mijn lichaam is gebroken ook voor jou
Omdat ik zoveel van je hou
Een schone lei wil Ik je geven
Aan tafel worden je zonden vergeven

Hij weet welke vragen er leven in ons hart
De gedachte die ons zo verwart
Hij kent ons helemaal
Toch krijgen we aan Zijn tafel een warm onthaal
Het brood in onze mond
Is een teken van Zijn verbond
De wijn pakken we met dankbaarheid aan
Als teken van de weg die Hij voor ons is gegaan
Zijn Zoon heeft Hij tot in de dood gegeven
Om al onze zonden te willen vergeven
Aan tafel mogen wij steeds leren
Dat Hij het steeds opnieuw met ons wil proberen