U straalde het uit in uw doen en laten.
In vreugde in pijn in geluk en in zorg.
U was een rustpunt in een land met gebreken.
U gaf weer moed, daar stond u voor borg.
 
Uw houding sprak woorden van een Leidsman.
Die voor u het dienende voorbeeld was.
Niet heersen maar dienen dat was uw kenmerk.
Dat uitte zich in liefde waardoor een wond genas.
 
Het volk van Nederland kan met respect beamen:
We hadden een vorstin die samenbindt.
Nu mag u rusten van een taak die niet mis was.
Maar waarin menigeen geborgenheid vindt.
 
De scepter van zorgzaamheid geeft u uit handen.
Maar die is veiliggesteld bij een koning met eer.
Hij zal zijn taak niet licht onderschatten.
Hij mag dienen zijn Koning en uw Heer.