Geluk en genade ook voor mij

Ik weet dat ook ik
op die berg mag wezen.
 
Dat Hij ook tot mij
persoonlijk wil spreken.
 
Dat Hij ook mij tot
de gelukkigen prijst.
 
Niet omdat ik áltijd
even nederig ben.
 
Niet omdat ik steeds treur
in mijn onwetendheid.
 
En ook ben ik
niet zo zachtmoedig.
 
Hongeren en dorsten
naar gerechtigheid doe ik wel.
Maar wel genoeg?
 
Barmhartigheid, oei!
Dat vind ik wel heel moeilijk.
 
Zuiver van hart?
Daar wil ik het liever
niet over hebben.
 
Vredestichten? Ja!
Maar dan wel naar mijn inzicht.
 
Vervolgd vanwege gerechtigheid.
Dan zal ik gerechtigheid moeten tonen.
 
“Niemand”, zegt Hij,
“kan tot de Vader komen
dan door Mij”.
 
Dus ondanks mijn tekorten
wil Hij ook mij gelukkig
in genade aanvaarden.


Naar gehele Bergrede