Wie zou niet wenen,
wie ziet zoveel leed?
Wie wil geen hulp verlenen,
wie hoort een angstige kreet?
 
Wie zou niet huilen
bij zoveel geweld?
Wie zou niet weg willen schuilen
ver weg van het oorlogsveld?
 
Wie zou geen tranen laten stromen,
waar Gods lichaam is verdeeld?
Hoor mijn bidden, vervul mijn dromen
opdat verbrokenheid eens zal worden geheeld.
 
Geen mens kan dit ooit dragen,
wij hebben het verprutst.
De zonde is al wel verslagen,
toch maakt het ons nu nog onthutst.
 
Maar eenmaal zal die dag gaan komen,
als elke traan wordt afgewist.
De hof hersteld met fraaie bomen:
O troost! er komt een einde aan de twist.

Mt 5:4